Pierwsza pomoc w napadzie padaczkowym

Pierwsza pomoc w napadzie padaczkowym

Wystąpienie napadu padaczkowego jest związane z zachodzącymi w mózgu nieprawidłowymi wyładowaniami bioelektrycznymi. Objawy i przebieg napadów mogą być różnorodne. Przykładowo w jednej grupie chorych będzie to wystąpienie klasycznych drgawek lub drżeń w obrębie którejś części ciała, bądź też krótkotrwały okres nieświadomości, z charakterystycznym bezruchem i zapatrzeniem się w jeden punkt.

Umiejętność udzielenia pierwszej pomocy przedmedycznej osobie przechodzącej napad padaczkowy oraz niepozostawianie jej samej, to istotne aspekty pozwalające zmniejszyć urazowość u tych chorych. Zwiększa również poczucie bezpieczeństwa u osób przeczuwających atak padaczkowy poprzez tzw.  aurę.  Rodzina, środowisko nauczania, czy też współpracownicy osoby chorej powinni znać zasady udzielania pomocy w razie napadu padaczki.

Po jakich objawach można rozpoznać atak padaczkowy?

Wachlarz objawów napadów padaczkowych jest bardzo szeroki. Często poprzedza je aura, czyli zjawisko przednapadowe, które polega na doświadczaniu różnych wrażeń zmysłowych czy też reakcji fizykalnych np. ból brzucha i nadmierne pocenie się. Wrażenia zmysłowe mogą dotyczyć odczuwania bliżej nieokreślnego zapachu, smaku, słyszeniu jakiegoś dźwięku lub widzenia jednobarwnego, niewyraźnego, a nawet występowania drętwienia bądź mrowienia w określonych częściach ciała. Aury trwają od kilku do kilkudziesięciu sekund, po których występuje napad padaczkowy, obserwowany jako:

– napad toniczno-kloniczny (osunięcie się na ziemię, silny skurcz mięśni szkieletowych, wydanie okrzyku spowodowanego wypchnięciem powietrza z płuc, szczękościsk, krótki bezdech; a następnie drgawki lub zrywania trwające około kilku minut; może wystapić ślinotok i mimowolne oddanie moczu; ostatni etep to sen ponapadowy, który trwa około pół godziny, z którego nie wolno wybudzać!)

– napad nieświadomości (dochodzi do utraty świadomości, a chory zapatruje się w jeden punkt lub stwierdza się wywrócenie gałek ocznych, drganie powiek lub mruganie nimi; chory wygląda tak, jakby na chwilę „przymroziło go” podczas wykonywanej czynności, rzadko dochodzi jednak do upadków; napady trwają około kilku sekund, ale mogą się powtarzać nawet kilkadziesiąt razy dziennie.

Jakie mogą być czynniki wywołujące napad padaczkowy?

Do szczególnie predysponujących czynników wstąpienia napadu padaczkowego, zaliczamy:

– choroby infekcyjne z gorączką,

– urazy lub guzy mózgu,

– zaburzenia rozwojowe ózgu,

– zmęczenie, niewyspanie,

– nadmierny wysiłek fizyczny,

– niestabilną gospodarkę hormonalną,

– menstruację u kobiet,

– różnego rodzaju stres i emocje – pozytywne i negatywne,

– w przypadku padaczki fotogennej: zmienne światło, światła dyskotekowe, odbijające się w tafli wody promienie słoneczne, oglądanie telewizji przy zgaszonym świetle, przebujające sę promienie słońca między drzewami,

– czytanie książki, nadmierny hałas, nagły ostry dźwięk,

– samowolne przerwanie lub modyfikacja leczenia padaczki.

W jaki sposób udzielić pomocy poszkodowanemu?

W przypadku odczuwania objawów aury, chory często poprosi o pozostanie z nim i poinstruuje, co należy zrobić, gdy wystąpią drgawki. Najlepiej udać się na miękkie podłoże np. trawnik, wykładzina. Po przyjęciu pozycji leżącej, luzujemy uciskającą odzież. Minimalizujemy także napływ bodźców słuchowych i wzrokowych oraz zainteresowanie gapiów. Pozostajemy cały czas przy chorym.

Gdy pojawiają się drgawki, wówczas asekurujemy głowę poszkodowanego np. poprzez wcześniejsze podłożenie kurtki, czy bluzy. Nie krępujemy mimowolnych ruchów i drgawek. Nie wkładamy również niczego do ust poszkodowanego. Przeczekujemy napad, który na ogół trwa około kilku minut.

Bezpośrednio po napadzie, chory jest splątany lub zapada w sen ponapadowy. Wtedy należy zapewnić spokój poszkodowanemu i nie wybudzać go ze snu, ponieważ to istotny mechanizm pozwalający na wyrównanie się stanu. Układamy go w pozycji na boku z odchyleniem głowy do tyłu (udrożnienie dróg oddechowych). Poszkodowany wybudzany ze snu może być agresywny i wykonywać silne, nieskoordynowane ruchy, toteż oczekujemy na jego samoistne wybudzenie obserwując jego oddech. Sen trwa od kilku minut, do około pół godziny.

Jeśli u poszkodowanego doszło do zatrzymania oddechu, wówczas odwracamy go na plecy, ponownie sprawdzamy drożność dróg oddechowych i oddech; a jeżeli mimo tego nadal oddech jest niewyczuwalny, wtedy wzywamy pogotowie ratunkowe dzwoniąc pod 112 i podejmujemy resuscytację krążeniowo-oddechową (naprzemienne wykonywanie 30 uciśnięć klatki piersiowej z 2 oddechami ratowniczymi lub same uciśnięcia klatki piersiowej z częstotliwością około 100-120 na minutę; po około 5-6 cyklach sprawdzamy oddech; jeśli się pojawił – układamy chorego na boku; jeśli nie – kontynuujemy resuscytację).

Gdy chory wybudził się ze snu padaczkowego, należy mu powiedzieć co się stało i jak wyglądał napad. Warto też zapytać, co jeszcze można zrobić np. zadzwonić do bliskiej osoby, czy też pomóc w przyjęciu leków. Należy jednak wiedzieć, że osoba po napadzie padaczkowym może się napić dopiero wtedy, gdy jest w pełni przytomna, a nie podsypiająca czy zdezorientowana.

Jeśli napad polegał na wystąpieniu chwilowej nieświadomości, wówczas po jej odzyskaniu informujemy chorego co się stało i w jakiej okoliczności. Korzystne będzie także przypomnienie wykonywanej przed napadem czynności.

Jeśli napad padaczkowy trwa dłużej niż 5 minut lub sen popadaczkowy przedłuża się, wówczas wzywamy zespół ratownictwa medycznego dzwoniąc pod numer 112. Należy powiedzieć, gdzie aktualnie się znajdujemy i co się stało. Dalej postępujemy według wskazówek dyspozytora.

Ponadto pomoc medyczną zawsze wzywamy gdy do napadu doszło w wodzie np. podczas pływania; drgawek u kobiety ciężarnej; jeśli wiadomo, że to pierwszy tego rodzaju napad u poszkodowanego lub, że poszkodowany choruje na cukrzycę, jak również w razie jakichkolwiek wątpliwości osoby udzielającej pomocy co do stanu poszkodowanego.

Poprzedni Stan padaczkowy
Następny Jak zadbać o higienę snu

Może to Ci się spodoba

Nerwica 4 komentarze

Jakość snu, a nerwica

Niemal wszystkie zaburzenia wynikające z nieprawidłowego działania układu nerwowego w jakiś sposób wiążą się również z problemami ze snem, nie inaczej jest również w przypadku nerwic. Niezależnie od tego, z

Neurologia 3 komentarze

Dlaczego warto stosować kołdrę obciążeniową w Zespole Tourette’a?

Mówi się, że objawy Zespołu Tourette’a samoistnie zanikają w okolicach 25-28 roku życia. Jeśli utrzymają się dłużej, będą najprawdopodobniej towarzyszyć choremu do końca życia.   Najważniejszymi symptomami choroby są mimowolne tiki

Neurologia 2 komentarze

Codzienność osób z zespołem Tourette’a

Nerwowe tiki nad którymi trudno zapanować, wykrzykiwanie wulgaryzmów, niekontrolowane agresywne ruchy – na pewno nie są to zachowania akceptowalne społecznie. Niestety, tak właśnie wygląda codzienność osób z zespołem Tourette’a, przez

Neurologia 2 komentarze

Neurastenia – czym jest i jak się objawia?

Neurastenia jest jednostką zaliczaną do grupy zaburzeń nerwicowych. Większość źródeł za jej twórcę uznaje neurologa – George’a Bearda. Choroba ta jest nieco kontrowersyjna – widnieje na liście jednostek chorobowych w

Neurologia 2 komentarze

Jak zbudowany jest układ nerwowy?

Układ nerwowy człowieka jest jednym z najistotniejszych dla życia systemem, który na drodze skomplikowanych procesów biochemicznych kontroluje funkcjonowanie m. in. serca i mięśni oddechowych. Najprościej ujmując jest to centrum dowodzenia

Neurologia 2 komentarze

ADHD – jak minimalizować objawy?

ADHD, czyli zespół nadpobudliwości z deficytem uwagi, to złożony problem, który dotyka nie tylko samego dziecka, ale również jego najbliższych. Bardzo często bierze się to schorzenie za trudny charakter dziecka,

Neurologia 4 komentarze

Diagnostyka padaczki

Postęp w dziedzinie medycyny umożliwia coraz sprawniejszą diagnostykę neurologiczną. W przypadku padaczki, kluczowe jest zebranie szczegółowego wywiadu. Jak wygląda tego typu wizyta? Neurolog powinien zebrać wywiad chorobowy nie tylko od

Neurologia 0 Komentarz

Tzw. drzemka mocy może pobudzić mózg do działania. Pod warunkiem że potrwa ok. 20 minut

Power nap to krótka drzemka w ciągu dnia, której celem jest zapewnienie zastrzyku energii na kolejne kilka godzin. Trzeba jednak pilnować tego, żeby nie była ona dłuższa niż 30 minut, bo jak

Choroby od A do Z 3 komentarze

Czym jest padaczka Rolanda?

Padaczka Rolanda to jedna z najpopularniejszych padaczek u najmłodszych. Częstotliwość jej występowania szacuje się na 1:5000 dzieci do 15 roku życia. Odpowiada ona za około 15% wszystkich zaburzeń napadowych u

Neurologia 2 komentarze

Terapia przez zabawę, czyli jak leczyć zaburzenia integracji sensorycznej

Terapia poprzez zabawę – tak popularnie nazywa się metodę leczenia zaburzeń integracji sensorycznej. Dla osiągnięcia lepszych efektów często wspiera się ją, wykorzystując dodatkowe akcesoria terapeutyczne, np. kołdry obciążeniowe.  Zaburzenia integracji

Neurologia 3 komentarze

Trzy nawyki, które mogą pomóc w bezsenności

O ile jedna nieprzespana noc nie sprawi, że będziemy wycieńczeni, ale po powrocie do normalnego trybu snu poczujemy się od razu lepiej, o tyle kilka takich nocy bardzo mocno odbije

Neurologia 3 komentarze

Co warto wiedzieć o Zespole Tourette’a?

W powszechnej świadomości funkcjonuje kilka niesłusznych przekonań na temat Zespołu Tourette’a, które utrudniają społeczną akceptację chorych. Zdemaskujemy kilka z nich.  Fałszywe twierdzenia dotyczące tego zaburzenia wynikają z bardzo małej wiedzy

Neurologia 2 komentarze

Rola kołdry obciążeniowej w terapii ADHD

Objawy ADHD zauważa się zazwyczaj u dzieci w wieku szkolnym. Nauczyciele zwracają uwagę na odmienne zachowanie dziecka w porównaniu z jego rówieśnikami, przede wszystkim nadpobudliwość i problemy z koncentracją. ADHD

Choroby od A do Z 3 komentarze

Zaburzenia lękowe przy padaczce

Choć padaczka nie jest chorobą psychiczną, towarzyszą jej pewnego rodzaju zaburzenia psychiczne koniecznie konsultacji lekarskiej. Do najczęściej spotykanych należą: zaburzenia lękowe, psychozy,  nadmierna impulsywność, ale też zaburzenia uwagi czy zachowania

Neurologia 2 komentarze

Możliwości leczenia w przypadku Zespołu Tourette’a

Zespołu Tourette’a to jedna z najbardziej uciążliwych chorób, jakie można sobie wyobrazić. To dziedziczne schorzenie związane z neuropsychiatrycznymi zaburzeniami objawia się przede wszystkim tikami. Nie są to jednak zwyczajne tiki,

5 komentarzy

  1. Ilona
    25 listopada, 09:12 Odpowiedz
    Dobrze, że są takie artykuły. Wiele osób nie wie jak udzielić pierwszej pomocy przy padaczce.
    • Klara
      06 grudnia, 16:29 Odpowiedz
      To fakt, sama nie wiedzialam dopoki nie trafilam na ten artykul
  2. Karola
    09 grudnia, 10:08 Odpowiedz
    sama nie wiedzialam do pewnego czasu jak udzielic takiej osoby pomocy, trafilam na podobny artykul. nigdzie w zakladach pracy nie ma takich szkolen jak udzielic pomocy przy padaczce
  3. Dominik
    18 grudnia, 13:22 Odpowiedz
    ludzie sa nieswiadomi jak udzielac pomocy dlatego warto rozpowrzechniac takie artykuly, moze akurat on uratuje komus zycie
  4. Karolcia
    04 stycznia, 22:38 Odpowiedz
    zawsze jest tak ze ludzie sie nie interesuje danym tematem dopoki ten nie zacznie byc prawdziwym problemem w ich zyciu

Zostaw odpowiedź