Wszystko o nerwicy neurastenicznej – Przyczyny, objawy i leczenie

Nerwica neurasteniczna to jedno z najczęściej występujących zaburzeń nerwicowych na świecie. Określana jest nawet chorobą cywilizacyjną. Układ nerwowy nie jest w stanie poradzić sobie z kolejnymi dawkami stresu, co prowadzi do występowania objawów nerwicowych. Czym dokładnie jest nerwica neurasteniczna, jakie są jej przyczyny, objawy i jak ją leczyć?

Czym jest nerwica neurasteniczna?

Nerwica neurasteniczna zwana inaczej neurastenią jest chorobą powodowaną przez narażenie na długotrwały stres. Najczęściej dotyka osoby wykazujące nadwrażliwość na stres. Nadwrażliwość na stres określana jest nawet mianem osobowości neurastenicznej. Stres jest czymś, bez czego życie jest niestety niemożliwe. Towarzyszy on każdemu, bez względu na rodzaj pracy czy styl życia. Ludzkie życie nastawione jest dzisiaj na konsumpcję, zamiast na relacje z innymi i toczy się bardzo szybko. Nic więc dziwnego, że narażenie na ciągły stres w połączeniu z brakiem czasu dla siebie, na odpoczynek i nie nadążaniem z wszystkimi codziennymi czynnościami, daje efekty w postaci objawów nerwicy neurastenicznej.

Nerwica neurasteniczna – przyczyny

Już wyżej zostało wspomniane, że główną przyczyną nerwicy neurastenicznej jest nadmiar stresu. Sprawa jest jednak bardziej złożona. Do wyzwolenia neurastenii przyczyniają się tak naprawdę dwa główne czynniki, a więc pośredni i bezpośredni. Czynnik pośredni określany jest także mianem środowiskowego. Neurastenię może wywołać ciągła ekspozycja na stresogenne czynniki oraz przeciążenie wysiłkiem intelektualnym. Ten rodzaj nerwicy dopada bardzo często osoby, które żyją intensywnie, szybko w związku na przykład ze swoim zawodem. Najbardziej narażeni są na nią ludzie wykonujący takie zawody, jak:

• manager, kierownik, prezes,
  

  ---

• lekarz,
  

  ---

• dziennikarz,
  

  ---

• prawnik,
  

  ---

• artysta (aktor, muzyk, piosenkarz),
  

  ---

• sportowiec.
  

  ---

Często nerwica neurasteniczna nazywana jest także wypaleniem zawodowym. Przede wszystkim dotyczy ona osób, które w przeszłości doświadczyły traumatycznych wydarzeń czy sytuacji, które spowodowały zmniejszenie pewności siebie, pogorszenie samooceny, itp.

Czynnikiem bezpośrednim wywołującym neurastenię, inaczej nazywanym neurobiochemicznym jest nadprodukcja hormonów stresu, czyli adrenaliny i noradrenaliny. Wpływa to na organizm poprzez podniesienie poziomu glukozy we krwi oraz przyspieszenie tętna. Stąd najbardziej charakterystycznym objawem tego rodzaju nerwicy jest kołatanie serca.

Nerwica neurasteniczna – objawy

Klasycznym objawem nerwicy neurastenicznej jest podwyższona reakcja (tak zwana nadreaktywność) na sytuacje stresogenne. Na przykład, kiedy kolega w pracy rzuca słuchawką klnąc i krzycząc, gdyż rozmówca nie odbiera telefonu, prawdopodobnie cierpi na neurastenię, choć może być też cholerykiem. Długotrwałe narażenie na stres powoduje, że wyczerpują się możliwości regenerowania się układu nerwowego. Każde następne sytuacje stresogenne wywołują więc nieadekwatne do sytuacji reakcje. Chory odnosi wrażenie, że nie wytrzyma już fizycznie kolejnego stresującego wydarzenia. Poza nadpobudliwością emocjonalną, w nerwicy neurastenicznej występują jeszcze inne charakterystyczne objawy, takie jak:

• syndrom wypalenia zawodowego,
  

  ---

• przewlekłe zmęczenie fizyczne i psychiczne,
  

  ---

• obniżony nastrój,
  

  ---

• spadek koncentracji i kreatywności,
  

  ---

• rozdrażnienie,
  

  ---

• spadek libido,
  

  ---

• problemy żołądkowe i jelitowe,
  

  ---

• kołatania serca.
  

  ---

Nerwica neurasteniczna – leczenie

Obserwując u siebie powyższe objawy oraz nieadekwatne zachowania i reakcje do sytuacji, należy niezwłocznie zwrócić się do specjalisty. Psychiatra przeprowadzi z pacjentem wywiad lekarski, dzięki któremu zdiagnozuje problem, jego nasilenie oraz zaproponuje odpowiednie leczenie. Podstawową metodą leczenie wszelkiego rodzaju nerwic, również nerwicy neurastenicznej, jest psychoterapia. Najlepsza możliwość, to psychoterapia poznawczo – behawioralna. Polega ona na odkryciu i zrozumieniu przez pacjenta przyczyn swoich problemów oraz nauka radzenia sobie ze stresem w sytuacjach współczesnych. Pomaga w tym oczywiście wykwalifikowany psychoterapeuta, który wykazuje się pełnym zrozumieniem wobec pacjenta, nie ocenia go ani nie krytykuje. W skrajnych przypadkach psychiatra może zalecić leczenie farmakologiczne. Pod jego kontrolą pacjent przyjmuje wtedy leki o działaniu wyciszającym i tłumiącym lęki. Są to najczęściej benzodiazepiny. Bywa, że podawane są także leki przeciwdepresyjne, takie jak inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, która jest jednym z hormonów szczęścia i jej zbyt niski poziom może przyczyniać się do objawów nerwicowych i depresyjnych.

Leczenie domowymi sposobami

Z nerwicą neurasteniczną można także próbować radzić sobie samodzielnie. To na pewno dodatkowo pomoże osiągnąć odpowiednie efekty leczenia i może przyczynić się do szybszego wyleczenia choroby, choć samo, bez specjalistycznej terapii jej nie wyleczy. Warto zadbać o aktywność fizyczną oraz wypracować sobie metody radzenia sobie ze stresem. Pomóc tu mogą odpowiednie ćwiczenia relaksacyjne, muzyka czy joga. Zalecane są także spacery na świeżym powietrzu. Ponadto należy pamiętać o odpowiednim wypoczynku, śnie o odpowiedniej długości i jakości, a także znajdowaniu w pędzie życia czasu dla siebie i swoich bliskich.

Każdy rodzaj nerwicy, w tym również nerwica neurasteniczna wymaga leczenia. Nieleczona może doprowadzić do poważnego utrudnienia normalnego życia. Tymczasem wiele osób pozostaje bez diagnozy, a tym samym terapii. Same przed sobą nie potrafią się przyznać do choroby, uważając ją za chorobę psychiczną i obawiając się reakcji otoczenia. Nie chcą słyszeć o wizycie u psychiatry, bo nie uważają się za wariatów. Psychiatra jednak nie jest tylko lekarzem od poważnych chorób psychicznych. Jest lekarzem dla każdego, do którego można przyjść ze swoimi problemami zawsze, porozmawiać podobnie jak z psychologiem i uzyskać porady i pomoc. Widząc objawy u jakiejkolwiek znajomej osoby lub u kogoś z rodziny, warto starać się przekonać ją do wizyty u specjalisty. Przede wszystkim jednak osoby takie potrzebują zrozumienia i wsparcia bliskich.