Jak rozpoznać zespół aspergera?
Najpierw pojawia się radość – bo dziecko rozwija się intelektualnie, szybko się uczy, ma wiele zainteresowań. Kiedy jednak trafia do grupy rówieśniczej rodzi się niepokój. Maluch ma bowiem kłopoty z komunikacją i społeczną integracją.
W takiej sytuacji lekarz może podejrzewać zespół Aspergera. Wystąpienie zaburzenia potwierdzą jednak dopiero specjaliści, przede wszystkim psychiatra i psycholog. Przed postawieniem diagnozy prawdopodobnie okaże się konieczne wykonanie dodatkowych badań: neurologicznych, logopedycznych, integracji sensorycznej. Dysfunkcja przejawia się bowiem na wielu, różnych płaszczyznach.
Jest jednym z kilku zaburzeń zaliczanych do spektrum autyzmu.Od samego autyzmu różni się jednak prawidłowym rozwojem poznawczym i większym zainteresowaniem światem zewnętrznym. Jak zatem rozpoznać zespół Aspergera?
Objawy zespołu Aspergera
Jako że dotyczy on przede wszystkim problemów z komunikacją, warto przyjrzeć się funkcjonowaniu dziecka w grupie rówieśniczej i jego relacjom z ludźmi. Wskazówką do zdiagnozowania zaburzenia mogą być trudności z zabawą z dziećmi, nieprzestrzeganie zasad społecznych, brak empatii i zainteresowania uczuciami innych osób. Obok takiej zimnej postawy, pojawiają się jednak także silne emocje wywołane, wydawałoby się, błahymi sprawami.
Dziecko z zespołem Aspergera wyróżnia się spośród rówieśników pod wieloma względami. Wypowiada się w wyszukany sposób, przejawia nietypowe zainteresowania. Zdarza mu się jednak nie rozumieć przenośni i żartów. Unika abstrakcyjnych aktywności.
Działa zgodnie z ustalonym porządkiem dnia, trzyma się codziennych rytuałów. Negatywnie reaguje na odstępstwo od ustalonego rytmu życia. Niezaplanowane zdarzenia czy nieoczekiwana zmiana planów mogą wywołać u dziecka z zespołem Aspergera gniew, rozdrażnienie, niepokój, smutek.
Do tego dochodzą dysfunkcje na płaszczyźnie fizycznej. Chory ma trudności z koordynacją ruchową. Nieprawidłowo reaguje też na bodźce zmysłowe.
Podejrzenie zespołu Aspergera. Jak zareagować?
Pomimo czytelnych objawów zespół Aspergera jest wciąż rzadko diagnozowany, najczęściej u dzieci w wieku 7-8 lat. Wymienionych symptomów nie można lekceważyć. Ich wystąpienie powinno skłonić rodzica do konsultacji ze specjalistą. Odpowiednio wczesna reakcja pozwoli bowiem na podjęcie szybkiej terapii i złagodzenie oznak dysfunkcji w późniejszym życiu.
Może to Ci się spodoba
Jak ułatwić codzienność dziecku z ADHD
Co zrobić, by ułatwić codzienność dziecku z ADHD? Dzieci z ADHD cierpią przede wszystkim na nadpobudliwość i problemy z koncentracją. Z tego powodu warto zadbać o to, by w ich
Zespół Retta – przyczyny, objawy i leczenie
Nieprawidłowy przebieg rozwoju psycho-ruchowego u dziecka jest charakterystyczny dla różnych zaburzeń chromosomalnych i chorób genetycznych. Pojawienie się niepokojących zmian w zachowaniu dziecka skłania rodziców do poszukiwania przyczyn tego stanu. Wystąpienie
Zanieczyszczenie powietrza – jak chronić przed nim dzieci?
Zanieczyszczenie powietrza zostało określone przez WHO jako największe środowiskowe zagrożenie dla ludzkiego zdrowia[1] – dzieci w najmniejszym stopniu przyczyniają się do jego powstawania, ale to właśnie one są bardziej narażonej na
Jak rozpoznać zaburzenia integracji sensorycznej?
Coraz częściej mówi się nie tylko o rozdrażnieniu niemowląt, problemach ze snem czy płaczliwości, ale o zaburzeniach integracji sensorycznej, które wymagają pomocy specjalistów. Dzięki odpowiednio opracowanemu planowi terapeutycznemu i ćwiczeniom
Wyznaczanie obowiązków dzieciom
Dostatecznie wielu rodziców nie wymaga od własnych dzieci udziału w codziennych obowiązkach domowych. Robią to w przekonaniu, że poradzą sobie zdecydowanie lepiej, a co więcej, nie będą przysparzać dziecku dodatkowych
ADHD u dziewczynek
Panuje przekonanie, że chłopcy znacznie częściej chorują na ADHD niż dziewczynki, jednak obraz choroby u tych drugich jest znacznie inny, a co się z tym wiąże – może być ona
Najpopularniejsze terapie dla dzieci z Zespołem Downa
Dzieci dotknięte zespołem downa zmagają się z upośledzeniem zarówno fizycznym, jak i psychicznym o różnym stopniu. Opieka nad nimi wymaga zarówno odpowiedniej wiedzy, jak i z czasem także doświadczenia, które
Twoje dziecko ma katar? Sprawdź, jak z nim walczyć!
Katar powszechnie występuje zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Najmłodsi są jednak bardziej narażeni na tę nieprzyjemną dolegliwość. Przyczyny kataru to zazwyczaj przeziębienie, infekcje bakteryjne i wirusowe górnych dróg
Jak przygotować dziecko do snu?
Czas na sen zdecydowanie często jest odbierany przez dzieci jako czas zmagań, rozterek i nieprzyjemną chwilę. Warto zadbać o to, aby stał się on rzeczywiście przyjemnością dla dziecka, ponieważ wyłącznie
Nie popełniaj tych błędów w opiece nad maluszkiem!
Bycie mamą to przede wszystkim uczucia, których w żaden sposób nie da się opisać, zwłaszcza wtedy, gdy w naszym domu pojawia się pierwsza pociecha. Strach miesza się z ogromną ekscytacją,
Dom też może być dobrym miejscem do narodzin dziecka
Porody domowe są coraz popularniejsze, ale nie powinny być one podyktowane jakąś modą czy trendem – mówi położna Jeannette Kalyta. Jej zdaniem w domu może rodzić kobieta, u której ciąża przebiegała fizjologicznie,
Na czym polega wychowanie dzieci?
Warto pamiętać, że dzieci dobrze wychowane, a więc jednocześnie przystosowane do życia mają pozytywne nastawienie do innych. Co za tym idzie, potrafią jasno wyrazić swoje życzenia, bronić własnych praw, nie
Dzieci karmione piersią w przyszłości jedzą więcej warzyw i piją więcej wody
Dbałość o odpowiednie żywienie w pierwszych latach życia dziecka, w 1000 pierwszych dni, już od poczęcia, jest niezwykle istotna. Do ukończenia przez dziecko około 3 lat dochodzi do tzw. programowania metabolicznego organizmu oraz do rozwoju
Jak uśpić niemowlaka?
Sen to kluczowy element rozwoju każdego dziecka. Niestety, nie zawsze zdarza się tak, że maluch zaśnie od razu – niekiedy czynność ta zajmuje rodzicom nawet kilka godzin. Jak zatem skutecznie
Jak pomagać dziecku z Zespołem Tourette’a?
Zespół Tourette’a jest zaburzeniem o podłożu neurologicznym, które polega na wykonywaniu częstych i niekontrolowanych tików. Pojawieniu się Zespołu Tourette’a nie są winni ani rodzice, ani dzieci. Ci pierwsi nie powinni
2 komentarze
Beata
22 listopada, 10:39EWA
18 grudnia, 16:12