Autyzm dziecięcy
Autyzm dziecięcy (syn. zespół Kannera, ang. childhood autism, łac. autismus infantum; F84.0) jest całościowym zaburzeniem rozwoju. Najczęściej jest rozpoznawany u dzieci, a jego rozpowszechnienie oszacowano na: 1: 1000 zdrowych dzieci. Uważa się że 1 na 250 dzieci ma łagodne objawy autystyczne. Autyzm częściej dotyczy chłopców, a stosunek ich liczby do liczby dziewczynek wynosi 3-5 : 1. Diagnozę autyzmu można postawić już w wieku 3-4 lat, choć istnieją badania sugerujące możliwość prognozowania autyzmu u młodszego rodzeństwa dzieci z zaburzeniami autystycznymi na podstawie zmian w obrębie mózgu uwidacznianych w badaniu rezonansowym.
Przyczyny autyzmu
Etiologia autyzmu jest niejasna. Brane są pod uwagę następujące teorie przyczyn:
- genetyczne – mutacje genów na chromosomach: 3, 4, 7, 11, 16 i 17; u 2-3% populacji osób z zaburzeniami autystycznymi występuje mutacja genu FMR1, związana z zespołem łamliwego X; mutacja genu ADA2; autyzm jest objawem towarzyszącym w fenyloketonurii i stwardnieniu guzowatym,
- immunologiczne (hipoteza matczynych przeciwciał przeciw tkance nerwowej płodu),
- przedurodzeniowe (niedotlenienie płodu, krwawienia ciążowe, cukrzyca ciężarnych, opóźniony rozwój płodu, konflikt serologiczny),
- okołoporodowe (niska masa urodzeniowa, uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego, wysoki poziom bilirubiny u noworodka),
- infekcyjne np. infekcja grzybicza układu nerwowego dziecka, przebycie różyczki,
- hipoteza „teorii umysłu” – brak zdolności do myślenia o psychice własnej i przewidywania zachowań drugiego człowieka,
- późny wiek ojca w momencie spłodzenia dziecka, również późny wiek matki,
- dziecko z pierwszej ciąży.
Do tej pory nie wykazano związku szczepień przeciwko odrze, śwince i różyczce z wystąpieniem objawów autyzmu.
Triada objawów autyzmu
Autyzm nie przebiega tak samo u wszystkich osób. Występuje duża różnorodność objawów i ich zmienne nasilenie. Triada autystyczna to pogrupowane i usystematyzowane zaburzenia najczęściej notowane u dzieci. Zaliczamy do nich: upośledzenie funkcji społecznych, utrudnienia w komunikacji oraz zawężone, stereotypowe zachowania i zainteresowania. Autyzm podejrzewamy jeżeli jedno ze wspomnianych zaburzeń pojawia się w pierwszych 36 miesiącach życia dziecka.
-
Upośledzenie funkcji społecznych może przejawiać się w:
- nikłej potrzebie bliskości i niezdolności do okazywania uczuć,
- trudnych relacjach emocjonalnych z rodzicami i opiekunami, możliwość wykorzystywania ich do osiągania swoich celów np. zdobycia książki, zabawki,
- problemach w komunikacji niewerbalnej (nie patrzy w oczy podczas rozmowy, „puste spojrzenie”, „obcość”, zobojętnienie),
- braku umiejętności uczestniczenia we wspólnych zabawach z rówieśnikami, separowanie się,
- zaburzeniach instynktu samozachowawczego, częste gubienie się, odłączanie od grupy lub opiekuna,
- braku zainteresowania potrzebami innych; najważniejsze są potrzeby własne, a brak ich zaspokojenia prowadzi do zachowań agresywnych,
-
Upośledzenie komunikacji obserwowane jako:
- trudności w komunikacji werbalnej np. opóźnienia w przyswajaniu języka a nawet całkowita niemożność mówienia, brak ekspresji, dobór nieodpowiednich słów,
- niedostosowywanie uczuć do tematu rozmowy, echolalia (kilkakrotne powtarzanie zasłyszanych już słówek, fraz pochodzących z bajek, reklam, rozmów, piosenek)
- opory w zainicjowaniu rozmowy i jej podtrzymaniu,
- brak umiejętności naśladowania figur oraz nieumiejętność zabaw inscenizujących, ożywionych np. w dom.
- Zawężone, stereotypowe zachowania i zainteresowania:
- wykonywanie jedynie znanych, prostych, wyuczonych niemal rytualnych ruchów,
- nieodparta chęć (interpretowana jako nadzwyczajna zdolność) praktykowania nietypowych zadań np. uczenie się dat historycznych, rozkładów jazdy, parametrów środowiska itp.,
- wielokrotne układanie zabawek w rzędzie, stukanie zabawkami; brak zainteresowania zabawkami w sposób funkcjonalny, pomimo wcześniejszej demonstracji,
- stereotypowe ruchy ciała np. klaskanie, kiwanie, bezustanne chodzenie, fascynacja jakimś przedmiotem.
U osób z autyzmem występują też inne problemy psychiczne jak skłonność do samouszkodzenia ciała np. celowe ranienie się, które przynosi poczucie ulgi, rozładowania napięcia. Większość dzieci doświadcza trudności w nauce lub jest niepełnosprawna intelektualnie i wymaga troskliwej opieki. Trzeba mieć też na uwadze, że u około 25% dzieci z autyzmem występuje padaczka.
Diagnostyka autyzmu
Pediatra podejrzewając u dziecka autyzm, powinien skierować je na konsultację specjalistyczną. Najlepiej gdy lekarzem diagnozującym jest psychiatra dziecięcy. Jest to trudny i czasochłonny proces, wymagający szerokiej wiedzy z zakresu psychiatrii dzieci. Autyzm bowiem musi zostać odróżniony od takich chorób jak: schizofrenia, inne całościowe zaburzenia rozwoju (m.in. zespół Aspergera, zespół Retta lub Hellera), choroby genetyczne czy niepełnosprawność intelektualna. W celu diagnostycznym przeprowadzany jest wywiad lekarski, badanie psychiatryczne, testy psychologiczne, a także badania układu nerwowego np. EEG i rezonans magnetyczny głowy oraz badania biochemiczne krwi.
Terapia autyzmu
Istotne jest wczesne postawienie trafnej diagnozy oraz szybkie wdrożenie terapii, co zwiększy szanse na poprawę rozwoju mowy, umiejętności społecznych, zachowania i osłabienie stereotypii ruchowych.
Terapia autyzmu odbywa się we współpracy pacjenta, jego rodziny, psychiatry, psychoterapeuty, terapeutów zajęciowych, pedagogów i psychologów.
Podczas terapii dziecko przechodzi „trening” prawidłowej komunikacji werbalnej, okazywania uczuć, wyrażania swoich myśli, podejmowania aktywności społecznej, a nawet wykonywania obowiązków domowych i uczestnictwa w normalnej zabawie. Dzieci z autyzmem mogą podjąć naukę w szkole integracyjnej.
Jako osoby dorosłe rzadko są tak samodzielne, by założyć rodzinę i pracować zawodowo, zatem wymagają stałej opieki. Jeżeli dziecko staje się bardziej agresywne, co nasila się z wiekiem, wówczas rozważa się zastosowanie leków uspokajających i uczestnictwo w odpowiedniej terapii.
Może to Ci się spodoba
Wiek rodziców a zespół Downa
95% osób z zespołem Downa ma tak zwaną prostą trisomię 21 chromosomu. Postać ta nie jest dziedziczna, lecz to właśnie ona jest powiązana z wiekiem matki – Inne postaci –
Olej z czarnuszki na alergię, walka z alergią nie musi być ciężka
Nasze dzieci bardzo często borykają się z różnego rodzaju alergiami. Tak naprawdę w dzisiejszych czasach większość osób ma alergię na coś, gdyż wynika to po prostu z faktu, że mamy
Tylko mleko matki zapewnia optymalne odżywienie niemowlęcia
Odpowiednie odżywianie w ciągu trzech pierwszych lat życia kształtuje zdrowe nawyki żywieniowe na przyszłość, zapewnia prawidłowy rozwój dziecka i zapobiega wielu chorobom dietozależnym. Jedynym pokarmem, jaki zapewnia optymalne odżywienie malucha, jest mleko
Jaki olej dla dziecka, niemowlaka i dlaczego warto wprowadzić go do diety?
Tłuszcze są niezwykle ważnym składnikiem odżywczym, którego nie powinno zabraknąć w diecie dziecka już od samego początku. Zdrowy tłuszcz pomaga w rozwoju układu nerwowego, wspomaga prawidłowe widzenie oraz odporność. Warto
Jak wspierać dziecko dotknięte ADHD?
Zespół nadpobudliwości ruchowej z deficytem uwagi, bo tym właśnie jest ADHD to przede wszystkim problemy z koncentracją i nadpobudliwością zarówno ruchową jak i związaną z impulsywnością. Dzieci dotknięte ADHD mają
O syndromie „tylko mama to zrobi”
Kurczowe trzymanie się rodziców jest zachowaniem bardzo często występującym u dzieci w wieku przedszkolnym. To etap w życiu większości maluchów, dlatego nie ma powodów do obaw. Jest to jednak argument
Mucosolvan mini na ratunek małym dzieciom
Kaszel może być bardzo męczącą dolegliwością, która znacząco zaburza nasze codzienne funkcjonowanie. Niedogodności z nim związane jeszcze trudniej znieść dzieciom, które nie mają odpowiedniego wykształconego odruchu kasłania lub sił, by
Skąd się bierze padaczka u dzieci?
Mimo tego, że z padaczką można żyć, to jednak nie można umniejszać zagrożenia, jakie przynoszą ze sobą epileptyczne ataki. Zwłaszcza, jeżeli mówimy o maluchach dotkniętych tą uciążliwą chorobą. Skąd tak
Osłona ucha, nosa i gardła – przygotowania do przedszkola czas zacząć!
Trwają zapisy do przedszkoli i żłobków. To ważny czas, w którym rodzice starają się zapewnić, aby ich pociecha trafiła do starannie wybranego miejsca i najbardziej przyjaznego środowiska. Jednak nie wszyscy
Aroganckie i nieposłuszne dziecko. Co robić?
Dziecko, które zachowuje się arogancko wobec osób starszych, jest prawdziwym ciosem dla rodziców. Zwykle bardzo mocno to przeżywają zwłaszcza, gdy chodzi o dziecko starsze niż w wieku przedszkolnym. Ciągłe mówienie
Wspólny kalendarz rodzinny pozwala uporządkować plany i obowiązki każdej osoby
Planowanie zajęć i obowiązków ułatwia rodzicom codzienną logistykę, pozwala uniknąć konfliktów, a dzieci uczy dyscypliny i samodzielności. Warto więc wykształcić taki nawyk wśród swoich najbliższych. Specjalny organizer może bowiem stać się rodzinnym
ADHD – jak pomóc maluchowi w panowaniu nad sobą
Nadpobudliwość, która jest nieodłącznym element zaburzeń związanych z ADHD czyli zespołu nadpobudliwości z deficytem uwagi, jest jednym z najtrudniejszych problemów do ujarzmienia. Bardzo często zmęczeni zachowaniem dziecka rodzice najzwyczajniej w
Na czym polega wspomaganie rozwoju dzieci z zespołem Downa?
Zespół Downa jest odmiennością biologiczną, zaburzeniem genetycznym, a dokładnie mówiąc dodatkową informacją zawartą w chromosomie 21. Właśnie ona jest powodem cech wyróżniających osoby z zespołem Downa oraz zupełnie innego rozwoju
Jak rozpoznać zespół aspergera?
Najpierw pojawia się radość – bo dziecko rozwija się intelektualnie, szybko się uczy, ma wiele zainteresowań. Kiedy jednak trafia do grupy rówieśniczej rodzi się niepokój. Maluch ma bowiem kłopoty z
Wyznaczanie obowiązków dzieciom
Dostatecznie wielu rodziców nie wymaga od własnych dzieci udziału w codziennych obowiązkach domowych. Robią to w przekonaniu, że poradzą sobie zdecydowanie lepiej, a co więcej, nie będą przysparzać dziecku dodatkowych
2 komentarze
Emma
28 listopada, 15:58Agata W.
08 grudnia, 14:41