Autyzm dziecięcy

Autyzm dziecięcy

Autyzm dziecięcy (syn.  zespół Kannera, ang.  childhood autism, łac. autismus infantum; F84.0) jest całościowym zaburzeniem rozwoju. Najczęściej jest rozpoznawany u dzieci, a jego rozpowszechnienie oszacowano na: 1: 1000 zdrowych dzieci. Uważa się że 1 na 250 dzieci ma łagodne objawy autystyczne. Autyzm częściej dotyczy chłopców, a stosunek ich liczby do liczby dziewczynek wynosi 3-5 : 1. Diagnozę autyzmu można postawić już w wieku 3-4 lat, choć istnieją badania sugerujące możliwość prognozowania autyzmu u młodszego rodzeństwa dzieci z zaburzeniami autystycznymi na podstawie zmian w obrębie mózgu uwidacznianych w badaniu rezonansowym.

Przyczyny autyzmu

Etiologia autyzmu jest niejasna. Brane są pod uwagę następujące teorie przyczyn:

  • genetyczne – mutacje genów na chromosomach: 3, 4, 7, 11, 16 i 17; u 2-3% populacji osób z zaburzeniami autystycznymi występuje mutacja genu FMR1, związana z zespołem łamliwego X; mutacja genu ADA2; autyzm jest objawem towarzyszącym w fenyloketonurii i stwardnieniu guzowatym,
  • immunologiczne (hipoteza matczynych przeciwciał przeciw tkance nerwowej płodu),
  • przedurodzeniowe (niedotlenienie płodu, krwawienia ciążowe, cukrzyca ciężarnych, opóźniony rozwój płodu, konflikt serologiczny),
  • okołoporodowe (niska masa urodzeniowa, uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego, wysoki poziom bilirubiny u noworodka),
  • infekcyjne np. infekcja grzybicza układu nerwowego dziecka, przebycie różyczki,
  • hipoteza „teorii umysłu” – brak zdolności do myślenia o psychice własnej i przewidywania zachowań drugiego człowieka,
  • późny wiek ojca w momencie spłodzenia dziecka, również późny wiek matki,
  • dziecko z pierwszej ciąży.

Do tej pory nie wykazano związku szczepień przeciwko odrze, śwince i różyczce z wystąpieniem objawów autyzmu.

Triada objawów autyzmu

Autyzm nie przebiega tak samo u wszystkich osób. Występuje duża różnorodność objawów i ich zmienne nasilenie. Triada autystyczna to pogrupowane i usystematyzowane zaburzenia najczęściej notowane u dzieci. Zaliczamy do nich: upośledzenie funkcji społecznych, utrudnienia w komunikacji oraz zawężone, stereotypowe zachowania i zainteresowania. Autyzm  podejrzewamy jeżeli jedno ze wspomnianych zaburzeń pojawia się w pierwszych 36 miesiącach życia dziecka.

  1. Upośledzenie funkcji społecznych może przejawiać się w: 

  • nikłej potrzebie bliskości i niezdolności do okazywania uczuć,
  • trudnych relacjach emocjonalnych z rodzicami i opiekunami, możliwość wykorzystywania ich do osiągania swoich celów np. zdobycia książki, zabawki,
  • problemach w komunikacji niewerbalnej (nie patrzy w oczy podczas rozmowy, „puste spojrzenie”, „obcość”, zobojętnienie),
  • braku umiejętności uczestniczenia we wspólnych zabawach z rówieśnikami, separowanie się,
  • zaburzeniach instynktu samozachowawczego, częste gubienie się, odłączanie od grupy lub opiekuna,
  • braku zainteresowania potrzebami innych; najważniejsze są potrzeby własne, a brak ich zaspokojenia prowadzi do zachowań agresywnych,
  1. Upośledzenie komunikacji obserwowane jako:

  • trudności w komunikacji werbalnej np. opóźnienia w przyswajaniu języka a nawet całkowita niemożność mówienia, brak ekspresji, dobór nieodpowiednich słów,
  • niedostosowywanie uczuć do tematu rozmowy, echolalia (kilkakrotne powtarzanie zasłyszanych już słówek, fraz pochodzących z bajek, reklam, rozmów, piosenek)
  • opory w zainicjowaniu rozmowy i jej podtrzymaniu,
  • brak umiejętności naśladowania figur oraz nieumiejętność zabaw inscenizujących, ożywionych np. w dom.
  1. Zawężone, stereotypowe zachowania i zainteresowania:
  • wykonywanie jedynie znanych, prostych, wyuczonych niemal rytualnych ruchów,
  • nieodparta chęć (interpretowana jako nadzwyczajna zdolność) praktykowania nietypowych zadań np. uczenie się dat historycznych, rozkładów jazdy, parametrów środowiska itp.,
  • wielokrotne układanie zabawek w rzędzie, stukanie zabawkami; brak zainteresowania zabawkami w sposób funkcjonalny, pomimo wcześniejszej demonstracji,
  • stereotypowe ruchy ciała np. klaskanie, kiwanie, bezustanne chodzenie, fascynacja jakimś przedmiotem.

U osób z autyzmem występują też inne problemy psychiczne jak skłonność do samouszkodzenia ciała np. celowe ranienie się, które przynosi poczucie ulgi, rozładowania napięcia. Większość dzieci doświadcza trudności w nauce lub jest niepełnosprawna intelektualnie i wymaga troskliwej opieki. Trzeba mieć też na uwadze, że u około 25% dzieci z autyzmem występuje padaczka. 

Diagnostyka autyzmu

Pediatra podejrzewając u dziecka autyzm, powinien skierować je na konsultację specjalistyczną. Najlepiej gdy lekarzem diagnozującym jest psychiatra dziecięcy. Jest to trudny i czasochłonny proces, wymagający szerokiej wiedzy z zakresu psychiatrii dzieci. Autyzm bowiem musi zostać odróżniony od takich chorób jak: schizofrenia, inne całościowe zaburzenia rozwoju (m.in. zespół Aspergera, zespół Retta lub Hellera), choroby genetyczne czy niepełnosprawność intelektualna. W celu diagnostycznym przeprowadzany jest wywiad lekarski, badanie psychiatryczne, testy psychologiczne, a także badania układu nerwowego np. EEG i rezonans magnetyczny głowy oraz badania biochemiczne krwi.

Terapia autyzmu

Istotne jest wczesne postawienie trafnej diagnozy oraz szybkie wdrożenie terapii, co zwiększy szanse na poprawę rozwoju mowy, umiejętności społecznych, zachowania i osłabienie stereotypii ruchowych.

Terapia autyzmu odbywa się we współpracy pacjenta, jego rodziny, psychiatry, psychoterapeuty, terapeutów zajęciowych, pedagogów i psychologów.

Podczas terapii dziecko przechodzi „trening” prawidłowej komunikacji werbalnej, okazywania uczuć, wyrażania swoich myśli, podejmowania aktywności społecznej, a nawet wykonywania obowiązków domowych i uczestnictwa w normalnej zabawie. Dzieci z autyzmem mogą podjąć naukę w szkole integracyjnej.

Jako osoby dorosłe rzadko są tak samodzielne, by założyć rodzinę i pracować zawodowo, zatem wymagają stałej opieki. Jeżeli dziecko staje się bardziej agresywne, co nasila się z wiekiem, wówczas rozważa się zastosowanie leków uspokajających i uczestnictwo w odpowiedniej terapii.

Poprzedni Demony diety
Następny Aroganckie i nieposłuszne dziecko. Co robić?

Może to Ci się spodoba

Ciąża i Dziecko 3 komentarze

Wiek rodziców a zespół Downa

95% osób z zespołem Downa ma tak zwaną prostą trisomię 21 chromosomu. Postać ta nie jest dziedziczna, lecz to właśnie ona jest powiązana z wiekiem matki – Inne postaci –

Zdrowe Oleje 8 komentarzy

Olej z czarnuszki na alergię, walka z alergią nie musi być ciężka

Nasze dzieci bardzo często borykają się z różnego rodzaju alergiami. Tak naprawdę w dzisiejszych czasach większość osób ma alergię na coś, gdyż wynika to po prostu z faktu, że mamy

Ciąża i Dziecko 4 komentarze

Tylko mleko matki zapewnia optymalne odżywienie niemowlęcia

Odpowiednie odżywianie w ciągu trzech pierwszych lat życia kształtuje zdrowe nawyki żywieniowe na przyszłość, zapewnia prawidłowy rozwój dziecka i zapobiega wielu chorobom dietozależnym. Jedynym pokarmem, jaki zapewnia optymalne odżywienie malucha, jest mleko

Zdrowe Oleje 6 komentarzy

Jaki olej dla dziecka, niemowlaka i dlaczego warto wprowadzić go do diety?

Tłuszcze są niezwykle ważnym składnikiem odżywczym, którego nie powinno zabraknąć w diecie dziecka już od samego początku. Zdrowy tłuszcz pomaga w rozwoju układu nerwowego, wspomaga prawidłowe widzenie oraz odporność. Warto

Ciąża i Dziecko 2 komentarze

Jak wspierać dziecko dotknięte ADHD?

Zespół nadpobudliwości ruchowej z deficytem uwagi, bo tym właśnie jest ADHD to przede wszystkim problemy z koncentracją i nadpobudliwością zarówno ruchową jak i związaną z impulsywnością. Dzieci dotknięte ADHD mają

Ciąża i Dziecko 7 komentarzy

O syndromie „tylko mama to zrobi”

Kurczowe trzymanie się rodziców jest zachowaniem bardzo często występującym u dzieci w wieku przedszkolnym. To etap w życiu większości maluchów, dlatego nie ma powodów do obaw. Jest to jednak argument

Ciąża i Dziecko 6 komentarzy

Mucosolvan mini na ratunek małym dzieciom

Kaszel może być bardzo męczącą dolegliwością, która znacząco zaburza nasze codzienne funkcjonowanie. Niedogodności z nim związane jeszcze trudniej znieść dzieciom, które nie mają odpowiedniego wykształconego odruchu kasłania lub sił, by

Ciąża i Dziecko 2 komentarze

Skąd się bierze padaczka u dzieci?

Mimo tego, że z padaczką można żyć, to jednak nie można umniejszać zagrożenia, jakie przynoszą ze sobą epileptyczne ataki. Zwłaszcza, jeżeli mówimy o maluchach dotkniętych tą uciążliwą chorobą. Skąd tak

Ciąża i Dziecko 0 Komentarz

Osłona ucha, nosa i gardła – przygotowania do przedszkola czas zacząć!

Trwają zapisy do przedszkoli i żłobków. To ważny czas, w którym rodzice starają się zapewnić, aby ich pociecha trafiła do starannie wybranego miejsca i najbardziej przyjaznego środowiska. Jednak nie wszyscy

Ciąża i Dziecko 4 komentarze

Aroganckie i nieposłuszne dziecko. Co robić?

Dziecko, które zachowuje się arogancko wobec osób starszych, jest prawdziwym ciosem dla rodziców. Zwykle bardzo mocno to przeżywają zwłaszcza, gdy chodzi o dziecko starsze niż w wieku przedszkolnym. Ciągłe mówienie

Ciąża i Dziecko 4 komentarze

Wspólny kalendarz rodzinny pozwala uporządkować plany i obowiązki każdej osoby

Planowanie zajęć i obowiązków ułatwia rodzicom codzienną logistykę, pozwala uniknąć konfliktów, a dzieci uczy dyscypliny i samodzielności. Warto więc wykształcić taki nawyk wśród swoich najbliższych. Specjalny organizer może bowiem stać się rodzinnym

Ciąża i Dziecko 2 komentarze

ADHD – jak pomóc maluchowi w panowaniu nad sobą

Nadpobudliwość, która jest nieodłącznym element zaburzeń związanych z ADHD czyli zespołu nadpobudliwości z deficytem uwagi, jest jednym z najtrudniejszych problemów do ujarzmienia. Bardzo często zmęczeni zachowaniem dziecka rodzice najzwyczajniej w

Ciąża i Dziecko 2 komentarze

Na czym polega wspomaganie rozwoju dzieci z zespołem Downa?

Zespół Downa jest odmiennością biologiczną, zaburzeniem genetycznym, a dokładnie mówiąc dodatkową informacją zawartą w chromosomie 21. Właśnie ona jest powodem cech wyróżniających osoby z zespołem Downa oraz zupełnie innego rozwoju

Ciąża i Dziecko 2 komentarze

Jak rozpoznać zespół aspergera?

Najpierw pojawia się radość – bo dziecko rozwija się intelektualnie, szybko się uczy, ma wiele zainteresowań. Kiedy jednak trafia do grupy rówieśniczej rodzi się niepokój. Maluch ma bowiem kłopoty z

Ciąża i Dziecko 6 komentarzy

Wyznaczanie obowiązków dzieciom

Dostatecznie wielu rodziców nie wymaga od własnych dzieci udziału w codziennych obowiązkach domowych. Robią to w przekonaniu, że poradzą sobie zdecydowanie lepiej, a co więcej, nie będą przysparzać dziecku dodatkowych

2 komentarze

  1. Emma
    28 listopada, 15:58 Odpowiedz
    fajnie, że ludzie teraz bardziej się wspierają i można liczyć na czyjąś pomoc. Ciężko jest wychowywać takie dziecko więc powinniśmy na maxa pomagać takim ludziom
  2. Agata W.
    08 grudnia, 14:41 Odpowiedz
    Mojej przyjaciolki syn ma autyzm i uwazam ze jest to bardzo kochane dziecko, maja ciezko kazde dnia zmagaja sie z milionem przeszkod ale uwielbiam ich za pogode ducha mimo tylu przeciwnosci

Zostaw odpowiedź