Autyzm dziecięcy
Autyzm dziecięcy (syn. zespół Kannera, ang. childhood autism, łac. autismus infantum; F84.0) jest całościowym zaburzeniem rozwoju. Najczęściej jest rozpoznawany u dzieci, a jego rozpowszechnienie oszacowano na: 1: 1000 zdrowych dzieci. Uważa się że 1 na 250 dzieci ma łagodne objawy autystyczne. Autyzm częściej dotyczy chłopców, a stosunek ich liczby do liczby dziewczynek wynosi 3-5 : 1. Diagnozę autyzmu można postawić już w wieku 3-4 lat, choć istnieją badania sugerujące możliwość prognozowania autyzmu u młodszego rodzeństwa dzieci z zaburzeniami autystycznymi na podstawie zmian w obrębie mózgu uwidacznianych w badaniu rezonansowym.
Przyczyny autyzmu
Etiologia autyzmu jest niejasna. Brane są pod uwagę następujące teorie przyczyn:
- genetyczne – mutacje genów na chromosomach: 3, 4, 7, 11, 16 i 17; u 2-3% populacji osób z zaburzeniami autystycznymi występuje mutacja genu FMR1, związana z zespołem łamliwego X; mutacja genu ADA2; autyzm jest objawem towarzyszącym w fenyloketonurii i stwardnieniu guzowatym,
- immunologiczne (hipoteza matczynych przeciwciał przeciw tkance nerwowej płodu),
- przedurodzeniowe (niedotlenienie płodu, krwawienia ciążowe, cukrzyca ciężarnych, opóźniony rozwój płodu, konflikt serologiczny),
- okołoporodowe (niska masa urodzeniowa, uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego, wysoki poziom bilirubiny u noworodka),
- infekcyjne np. infekcja grzybicza układu nerwowego dziecka, przebycie różyczki,
- hipoteza „teorii umysłu” – brak zdolności do myślenia o psychice własnej i przewidywania zachowań drugiego człowieka,
- późny wiek ojca w momencie spłodzenia dziecka, również późny wiek matki,
- dziecko z pierwszej ciąży.
Do tej pory nie wykazano związku szczepień przeciwko odrze, śwince i różyczce z wystąpieniem objawów autyzmu.
Triada objawów autyzmu
Autyzm nie przebiega tak samo u wszystkich osób. Występuje duża różnorodność objawów i ich zmienne nasilenie. Triada autystyczna to pogrupowane i usystematyzowane zaburzenia najczęściej notowane u dzieci. Zaliczamy do nich: upośledzenie funkcji społecznych, utrudnienia w komunikacji oraz zawężone, stereotypowe zachowania i zainteresowania. Autyzm podejrzewamy jeżeli jedno ze wspomnianych zaburzeń pojawia się w pierwszych 36 miesiącach życia dziecka.
-
Upośledzenie funkcji społecznych może przejawiać się w:
- nikłej potrzebie bliskości i niezdolności do okazywania uczuć,
- trudnych relacjach emocjonalnych z rodzicami i opiekunami, możliwość wykorzystywania ich do osiągania swoich celów np. zdobycia książki, zabawki,
- problemach w komunikacji niewerbalnej (nie patrzy w oczy podczas rozmowy, „puste spojrzenie”, „obcość”, zobojętnienie),
- braku umiejętności uczestniczenia we wspólnych zabawach z rówieśnikami, separowanie się,
- zaburzeniach instynktu samozachowawczego, częste gubienie się, odłączanie od grupy lub opiekuna,
- braku zainteresowania potrzebami innych; najważniejsze są potrzeby własne, a brak ich zaspokojenia prowadzi do zachowań agresywnych,
-
Upośledzenie komunikacji obserwowane jako:
- trudności w komunikacji werbalnej np. opóźnienia w przyswajaniu języka a nawet całkowita niemożność mówienia, brak ekspresji, dobór nieodpowiednich słów,
- niedostosowywanie uczuć do tematu rozmowy, echolalia (kilkakrotne powtarzanie zasłyszanych już słówek, fraz pochodzących z bajek, reklam, rozmów, piosenek)
- opory w zainicjowaniu rozmowy i jej podtrzymaniu,
- brak umiejętności naśladowania figur oraz nieumiejętność zabaw inscenizujących, ożywionych np. w dom.
- Zawężone, stereotypowe zachowania i zainteresowania:
- wykonywanie jedynie znanych, prostych, wyuczonych niemal rytualnych ruchów,
- nieodparta chęć (interpretowana jako nadzwyczajna zdolność) praktykowania nietypowych zadań np. uczenie się dat historycznych, rozkładów jazdy, parametrów środowiska itp.,
- wielokrotne układanie zabawek w rzędzie, stukanie zabawkami; brak zainteresowania zabawkami w sposób funkcjonalny, pomimo wcześniejszej demonstracji,
- stereotypowe ruchy ciała np. klaskanie, kiwanie, bezustanne chodzenie, fascynacja jakimś przedmiotem.
U osób z autyzmem występują też inne problemy psychiczne jak skłonność do samouszkodzenia ciała np. celowe ranienie się, które przynosi poczucie ulgi, rozładowania napięcia. Większość dzieci doświadcza trudności w nauce lub jest niepełnosprawna intelektualnie i wymaga troskliwej opieki. Trzeba mieć też na uwadze, że u około 25% dzieci z autyzmem występuje padaczka.
Diagnostyka autyzmu
Pediatra podejrzewając u dziecka autyzm, powinien skierować je na konsultację specjalistyczną. Najlepiej gdy lekarzem diagnozującym jest psychiatra dziecięcy. Jest to trudny i czasochłonny proces, wymagający szerokiej wiedzy z zakresu psychiatrii dzieci. Autyzm bowiem musi zostać odróżniony od takich chorób jak: schizofrenia, inne całościowe zaburzenia rozwoju (m.in. zespół Aspergera, zespół Retta lub Hellera), choroby genetyczne czy niepełnosprawność intelektualna. W celu diagnostycznym przeprowadzany jest wywiad lekarski, badanie psychiatryczne, testy psychologiczne, a także badania układu nerwowego np. EEG i rezonans magnetyczny głowy oraz badania biochemiczne krwi.
Terapia autyzmu
Istotne jest wczesne postawienie trafnej diagnozy oraz szybkie wdrożenie terapii, co zwiększy szanse na poprawę rozwoju mowy, umiejętności społecznych, zachowania i osłabienie stereotypii ruchowych.
Terapia autyzmu odbywa się we współpracy pacjenta, jego rodziny, psychiatry, psychoterapeuty, terapeutów zajęciowych, pedagogów i psychologów.
Podczas terapii dziecko przechodzi „trening” prawidłowej komunikacji werbalnej, okazywania uczuć, wyrażania swoich myśli, podejmowania aktywności społecznej, a nawet wykonywania obowiązków domowych i uczestnictwa w normalnej zabawie. Dzieci z autyzmem mogą podjąć naukę w szkole integracyjnej.
Jako osoby dorosłe rzadko są tak samodzielne, by założyć rodzinę i pracować zawodowo, zatem wymagają stałej opieki. Jeżeli dziecko staje się bardziej agresywne, co nasila się z wiekiem, wówczas rozważa się zastosowanie leków uspokajających i uczestnictwo w odpowiedniej terapii.
Może to Ci się spodoba
Dom też może być dobrym miejscem do narodzin dziecka
Porody domowe są coraz popularniejsze, ale nie powinny być one podyktowane jakąś modą czy trendem – mówi położna Jeannette Kalyta. Jej zdaniem w domu może rodzić kobieta, u której ciąża przebiegała fizjologicznie,
ADHD – jak pomóc maluchowi w panowaniu nad sobą
Nadpobudliwość, która jest nieodłącznym element zaburzeń związanych z ADHD czyli zespołu nadpobudliwości z deficytem uwagi, jest jednym z najtrudniejszych problemów do ujarzmienia. Bardzo często zmęczeni zachowaniem dziecka rodzice najzwyczajniej w
Codzienność dziecka z zespołem Downa
Zespół Downa to nic innego, jak intelektualna i fizyczna niepełnosprawność. Może występować zarówno w stopniu lekkim, jak i ciężkim, co znacznie determinuje całe życie osoby dotkniętej tym zespołem. Dziecko z
Aroganckie i nieposłuszne dziecko. Co robić?
Dziecko, które zachowuje się arogancko wobec osób starszych, jest prawdziwym ciosem dla rodziców. Zwykle bardzo mocno to przeżywają zwłaszcza, gdy chodzi o dziecko starsze niż w wieku przedszkolnym. Ciągłe mówienie
Jak wybrać meble dla dziecka?
Dziś jest tak, że z każdej strony otacza nas bardzo dynamiczny marketing i tak naprawdę trudno nam wybrać nawet prosty produkt. A co jeśli będzie trzeba wybrać meble dla dziecka?
Tłuszcz w diecie dziecka i niemowlęcia. Nie należy bać się tłuszczu
Prawidłowe żywienie dziecka od najwcześniejszych lat jego życia ma ogromny wpływ na jego rozwój oraz stan zdrowia. Warto więc mieć świadomość, że w diecie malucha nie może zabraknąć nie tylko
Wiek rodziców a zespół Downa
95% osób z zespołem Downa ma tak zwaną prostą trisomię 21 chromosomu. Postać ta nie jest dziedziczna, lecz to właśnie ona jest powiązana z wiekiem matki – Inne postaci –
Jak zaprogramować w dziecku zdrowe nawyki żywieniowe?
Każdy rodzic pragnie szczęśliwego i zdrowego życia dla swojej pociechy. Niektórzy jednak zatracają się w tym, co dla malucha najlepsze, jeżeli chodzi o jego żywienie. A przecież największym prezentem, jaki
Ciąża kontra upał – jak nie dać się wysokim temperaturom
Kobiety w ciąży są szczególnie narażone na niekorzystne działania ostrych promieni słonecznych. Tymczasem lato w Polsce nie odpuszcza, a synoptycy zapowiadają kolejne fale upałów. Na pytania, czy w ciąży można
Problemy ze snem dzieci z ADHD
Zespół nadpobudliwości z deficytem uwagi, znany powszechniej jako ADHD bardzo mocno determinuje życie całej rodziny. Dziecko, które dotknięte jest tym zaburzeniem ma duże trudności nawet podczas najbardziej banalnych czynności dnia
Botulizm dziecięcy – Czym jest, jakie objawy i leczenie?
Botulizm dziecięcy jest stanem chorobowym występującym na ogół u niemowląt. Rozwija się po spożyciu miodu, który zawiera przetrwalniki toksyny botulinowej, czyli jadu kiełbasianego. Objawami wskazującymi na botulizm są zaparcia, wiotkość
Choroba Taya-Sachsa (postać niemowlęca)
Choroba Taya-Sachsa to bardzo rzadko występująca w populacji ogólnej choroba spichrzeniowa. W jej przebiegu dochodzi do nieprawidłowego gromadzenia się gangliozydu GM2 komórkach mózgowych, co doprowadza do zaburzeń rozwojowych i neurologicznych.
ADHD w szkole, czyli jak pomóc nadpobudliwym uczniom
Zespół nadpobudliwości wraz z deficytem uwagi to zaburzenie, które naprawdę potrafi skomplikować życie dziecka. ADHD najczęściej kojarzy się z niegrzecznymi, butnymi, nierzadko agresywnymi dziećmi i to skojarzenie, zależnie od stopnia
Jak rozpoznać zespół aspergera?
Najpierw pojawia się radość – bo dziecko rozwija się intelektualnie, szybko się uczy, ma wiele zainteresowań. Kiedy jednak trafia do grupy rówieśniczej rodzi się niepokój. Maluch ma bowiem kłopoty z
Zespół Retta – przyczyny, objawy i leczenie
Nieprawidłowy przebieg rozwoju psycho-ruchowego u dziecka jest charakterystyczny dla różnych zaburzeń chromosomalnych i chorób genetycznych. Pojawienie się niepokojących zmian w zachowaniu dziecka skłania rodziców do poszukiwania przyczyn tego stanu. Wystąpienie
2 komentarze
Emma
28 listopada, 15:58Agata W.
08 grudnia, 14:41